Ամանորը թվերի մոլորակում

Սիրով հրավիրում ենք դեկտեմբերի 24-ին, ժամը՝ 10:30, Մայր դպրոց, մեդիադահլիճ՝ դիտելու ամանորյա երաժշտական «Ամանորը թվերի մոլորակում» ներկայացումը:

 

Ձմեռային ուսումնական ճամբար

 

Ծրագիր

21.12- 25.12

Ճամբարային առաջին օր

9:00-9:30 Առավոտյան ընդհանուր պարապմունք

9:30-10:30 ամանորյա տոնախմբության փորձ

10:30-11:30 պատրաստում ենք ամանորյա խաղալիքներ

11:30-12:00 ներկայացման փորձ

12:00-12:30 ուրախ մարմնամարզություն

12:30-13:00 նախաճաշ

13:00-13:30 ներկայացման փորձ

Ճամբարային  երկրորդ օր

9:00-9:30 Առավոտյան ընդհանուր պարապմունք

9:30-10:30 ամանորյա տոնախմբության փորձ

10:30-11:30 ուրախ մարմնամարզություն

11:30-12:00 ներկայացման փորձ

12:00-12:30 ուրախ օտար լեզու

12:30-13:00 նախաճաշ

13:00-13:30 ներկայացման փորձ

Ճամբարային երրորդ օր

9:00-9:30 Առավոտյան ընդհանուր պարապմունք

9:30-10:30 ամանորյա տոնախմբության փորձ

10:30-11:30 պատրաստում ենք ամանորյա խաղալիքներ

11:30-12:00 ներկայացման փորձ

12:00-12:30 ուրախ մարմնամարզություն

12:30-13:00 նախաճաշ

13:00-13:30 ներկայացման փորձ

Ճամբարային չորրոդ օր

9:00-9:30 Առավոտյան ընդհանուր պարապմունք

9:30-10:30 ամանորյա տոնախմբության փորձ

10:30-11:30 ամանորյա խոհանոց.պատրաստում ենք տարեգաթա, ասիլ-վասիլ

11:30-12:00 ներկայացման փորձ

12:00-12:30 ուրախ ֆլեշմոբ

12:30-13:00 նախաճաշ

13:00-13:30 ներկայացման փորձ

Ճամբարային հինգերրորդ օր

9:00-9:30 Առավոտյան ընդհանուր պարապմունք

10:30 Ամանորյա ներկայացում

11:30  նախաճաշ

12:00 Ամանորյա տոնախմբություն

 

Անսովոր տոնածառերի շքերթ

Это слайд-шоу требует JavaScript.

Փշատերև ծառի հեքիաթը.ռադիոթատրոն

Փշատերև ծառի հեքիաթը.ռադիոթատրոն

Ամանորյա ընթերցանություն

Կանաչ եղևնին

Զմրուխտ  գարունն  էր  հյուր  եկել  բնությանը:  Այգում  ու  անտառներում քաղցրահնչյուն  երգում  էին  թռչունները:  Արևը  իր  ջերմ  ժպիտով  ողջունում  էր  նորաբաց  բողբոջներին: Այգեպանն  իր  այգում  մի  փոքրիկ  եղևնի  տնկեց: Արևի  շողերը  հազիվ  էին  հասնում  նրան:  Մի  մեծ  բարդի  իր  ճյուղերով  փակել  էր  արևի  ճանապարհը: Եղևնին  տխրում  էր  արևի  կարոտից: Նա  բարձրահասակ  բարդու  ստվերի  տակ  իրեն  զգում  էր  խեղճ  ու  անօգնական:

Մի  օր  էլ  փոքրիկ  եղևնին  չդիմացավ  ու  սկսեց  բարձրաձայն  արտասվել:  Հպարտ  բարդին  լսեց  նրա  լացի  ձայնը  ու  հարցրեց.

-Ինչո՞ւ  ես  լաց  լինում,  այգեպանը  լացկաններին  չի  սիրում:

-Ես  լացկան  չեմ,  բայց  արևի  շողերը  ինձ  չեն  հասնում  եվ  ես  վախենում եմ,  որ  միշտ  փոքրիկ  կմնամ:  Իսկ  ես  այնքա ՜ն  եմ  ուզում  մեծանալ,  գեղեցիկ  ծառ  դառնալ,-ասաց  փոքրիկ  եղևնին:

Բարդին ասաց.

-Մի  քեզ  նայի՛ր, քո  թույլ  ճյուղերին:  Դու  չես  կարող  մեծանալ: Իսկ  հիմա  ինձ  նայի՛ր:  Տե՛ս,  թե  որքան   ուժեղ եմ:  Եվ  այնքան  պիտի  բարձրանամ,  որ  ճյուղերս  երկինք  հասցնեմ:

Փոքրիկ  եղևնին  ավելի  կծկվեց  ու  լռեց: Այդպես  անցավ  գարունը  և  եկավ  շոգ  ամառը:  Բարդու  սաղարթն  ավելի  փարթամացավ:  Արևի   ճառագայթները  չէին  կարողանում   հասնել  եղևնուն:  Իսկ  փոքրիկ  եղևնին  այնքա՜ն  էր  ուզում  աճել  ու  մեծանալ:

Եղևնին  կրկին   կամացուկ  խնդրեց: Բարդին  սկսեց փնփնթալ:

-Ի՞նչ  ես  նորից  նվնվում:

Եղևնին  լացակումած  շշնջաց.

-Խնդրում  եմ, խղճա՛  ինձ, մի  քիչ  բացի՛ր  ճյուղերդ: Թող  արևը  ինձ  էլ  հասնի:

-Այդ  էր  պակաս, որ  քեզ   համար  նեղացնեմ  իմ  ճյուղերը,-ասաց  բարդին:

Փոքրիկ  եղևնին  ձայնը  կտրեց: Ամառն  էլ  անցավ  ու  եկավ  ոսկեզօծ  աշունը: Բարդին  աշնանային  զգեստ  հագավ: Նրա  կանաչ-դեղին  տերևները  անհոգ  խաղում  էին  իրար  հետ: Բայց  ահա  խոր  աշնան    քամին  պոկոտեց  բարդու  տերևները: Բարդին  լրիվ  մերկացավ  ու  սկսեց  դողալ:  Ձմեռն  իր  ցուրտ  շնչով  սառեցրեց  ողջ  բնությունը: Բարդին  սարսռաց  ցրտից  ու  նրա  բնին  արցունքի  սառած  բյուրեղներ  երևացին: Բարդին  նայեց  փոքրիկ  եղևնուն, որ  դեռ  կանաչ  էր  ու  չէր  մրսում:

-Խնդրում  եմ, գրկի՛ր  իմ  բունը, թե  չէ  ես  կմեռնեմ  ցրտից,-հուսահատ  խնդրեց  բարդին:

-Երբ  ես   լալիս  էի, դու  ինձ  չէիր  օգնում: Երբ  ես  խնդրում  էի, դու  չէիր  լսում  իմ  ձայնը: Բայց  ես  կօգնեմ  քեզ,- ասաց եղևնին:

Փոքրիկ  բարի եղևնին  խղճաց բարդուն և իր  կանաչ  ճյուղերով  փաթաթվեց  ու  գրկեց  բարդու  սառած  բունը:

Հեքիաթ փշատերև ծառի մասին

Անտառի մի խորհդավոր բացատում ապրում էր մի փշատերև ծառ: Անտառի ծառերից ոչ մեկը նրա հետ ընկերություն չէին անում: Գարնանը բոլոր ծառերը բողբոջում էին, տերևակալում, զարդարվում ծաղկաթերթերով, մեկը մյուսին զարմացնում իրենց ծաղիկների բուրմունքով, իսկ փոքրիկ փշատերևը զարմացած նայում էր, թե ինչպես էին բոլոր ծառերը պես-պես զգեստներ հագնում, սոսափում ու պարծենում իրենց գեղեցկությամբ…

Բայց երբ եկավ աշունը, նրանց տերևները թափվեցին, իսկ առաջին ձյան հետ նրանք մերկացան ու տխուր լռեցին: Միայն փոքրիկ փշատերևն էր, որ կանաչ ու դալար կանգնած էր մնացել…

Շուտով Նոր տարի էր… Անտառի բնակիչները պատրաստվում էին Նոր տարվան…Նրանք ուզում էին շատ գեղեցիկ դիմավորել Ձմեռ Պապիկին և որոշում են զարդարել փշատերևին։ Ամեն մեկը տարբեր բաներ է բերում. սկյուռիկը բերում է ընկույզ և կաղին, ոզնին՝ չորացրած սնկեր, իսկ նապաստակը իր մայրիկից խնդրում է փոքրիկ գազարներ։

Շատ շուտով տոնածառը շքեղ տեսք է ստանում, գազանիկներն ուրախանում են, իսկ փշատերևը հուզված նայում է շուրջը։  Նա երջանիկ էր, սակայն զգում էր, որ բոլոր ծառերը տխուր են։

Գիշերը, երբ բոլոր գազանիկները պառկում են քնելու, նա բվին խնդրում է, որ իր խաղալիքների կեսը տանի և կախի մյուս ծառերի Ճյուղերից։ Հաջորդ օրը երբ, Ձմեռ Պապը գալիս է անտառ, տեսնում է, որ  բոլոր ծառերը գեղեցիկ զարդարված են։ Նա զարմացած հարցնում է. «Իսկ ո՞վ է զարդարել անտառի մյուս ծառերը»: Փշատերևը համեստորեն լռում էր: Այդ ժամանակ բուն որոշեց ամեն ինչ պատմել Ձմեռ պապիկին: Ձմեռ պապը շոյեց փշատերևի դալար փշիկները և ուրախացած բացականչեց. «Այսօրվանից քեզ կկոչենք տոնածառ: Դու բոլորին տոն ես պարգևել: Դու աշխարհի ամենաբարի ծառն ես»:

Հնչեցին Նոր տարվա զանգերը, երկնքում վառվեցին ամանորյա աստղիկները, փաթիլ-փաթիլ ձյուն եկավ և անտառի բոլոր բնակինչներն ու ծառերը Ձմեռ պապի հետ դիմավորեցին Նոր տարին: Նրանք հասկացան, որ անտառում բոլորն էլ կարևոր են, որ պետք է սիրով ապրեն անտառում, որ ոչ մեկն անտառում չպետք է «քիթը վեր ցցի»…

Աղբյուրը՝ http://gradaran.mskh.am/node/9709